زینب سلام الله استوارترین بانو در بلندای تاریخ، مظهر صبر نام گرفت که عقل مجنونش و عشق مدیونش شد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از رهیاب، پنجم جمادی‌الاولی، مطابق با 627 میلادی، پر رفت و آمدترین خانه «محله بنی‌هاشم» را آوای شادی و سرور در آغوش گرفته بود، موج شعف و لبخند همراه با انتظار، فضای خانه و محله را پر کرده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همه برای ولادت سومین نوه عزیز پیامبر لحظه‌شماری می‌کردند، و دل خوش می‌داشتند که «مولود فاطمه» را در آغوش به فشارند و گل بوسه‌های محبت را بر گونه‌های عطر آگینش نثار گردانند. نوزاد فاطمه علیهاالسلام متولد شد. با این تولد،
حضرت فاطمه(ع)، سومین فرزند خود را به دنیا آورد و پدر نیز خود را به زینت «زینب» آراست. رسم خانواده علی(ع) و زهرا(ع) این بود که نام‌گذاری نوزاد خود را به‌بزرگِ خانواده واگذار می‌کردند، امّا وقتی این نوزاد زهرا چشم به‌جهان گشود، بزرگ خانواده یعنی پیغمبر(ص) در مسافرت بود و آنان چند روزی صبر کردند تا پیامبر از مسافرت آمد و همین که مژده ولادت دختر فاطمه(ع) را شنید، در اولین فرصت به خانه فاطمه(ع) رفت، و نوزاد را طلب نمود و او را در آغوش خود فشرد و بوسه‌ها به گونه‌اش افکند. و نام کودک را
زینب نهاد. زینب سلام الله استوارترین بانو در بلندای تاریخ شد، مظهر صبرنام گرفت که عقل مجنونش و عشق مدیونش شد. آیه فضیلت‌های والدین خویش در تجلی صفات عالی انسانی و الهی شد. این بانوی صبر و شکیبایی، نامی زینت آراستگی‌های پدر عالی‌مقام خویش و الگوی همه انسان‌ها در همه عصرها و نسل‌هاست. روز ولادت حضرت زینب سلام الله روز عید و شادمانی است ولی چه کنیم که این نام مقدس، پیوسته قرین رنج و اندوه است. اگرچه با ولادت حضرت زینب سلام الله نسیم نوید بخش زندگی سعادتمندی در خانه زهراسلام الله علیها وزیدن گرفت. علی و زهرا هر دو از دیدن زینب، این گل خوشبوی ولایت و رسالت خرسند بودند اما گویا از همان آغاز، هاله ای از غم و اندوه، گهواره زیبای زینب را در برگرفته بود و حوادث تلخ و جانگداز عاشورا از همان روز در رخساره زیبای این کودک، نقش بسته بود. نوشته اند پس از تولدش، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم خم شد و نواده عزیزش را با قلبی آکنده از غم و اندوه و دیدگانی پر از اشک بوسید و به خاطر حوادث جانکاهی که درانتظار نواده اش بود، آهی از قلب مبارکش برآمد که دیدگان حاضران را پر از اشک نمود و این هاله غم -که در آن نخستین روز ولادت بر رخساره نازنین زینب نقش بست- هم چنان با گذشت ایام ادامه داشت و پیوسته گسترده تر می شد، چرا که پس از قریب پنج سال، رسول خدا از دنیا رفت و با وفات پیامبر بارش سیل آسای مصیبت بر خاندان گرامی اش آغاز شد و زینب در تمام صحنه های غم انگیز حضور داشت و از نزدیک شاهد شهادت مظلومانه مادرش و اسارت پدرش و شهادت دلسوزانه برادرش حسن بود. حوادث و رویدادهای ناگوار بر برترین انسان های روی زمین باریدن گرفت تا آن که حادثه فراموش نشدنی عاشورا در کربلا رخ داد و این هاله غم به اوج خود رسید. حال سال ها از زاد روز این بانوی بزرگ و عالی‌قدر تا روزهای آشفته و بحرانی کربلا می گذرد اما شور طوفانی حضرت علیا مخدره زینب کبری سلام الله علیها ختم به آن روزها نمی شود و امروز رساترین صدای آزادگی در جهان است و جان مدافعان حرمی که لبیک گویان به سویش شتافتند. مدافعان حرمی که واژه ای زیبا در قاموس مردمان سختی دیده ایران زمین شده اند. همان ها که با درخشش خود در روی زمین راه آسمان را نشانمان دادند و دعوت حق را لبیک می گویند. آنها فرشتگانی بودند که چند صباحی در میان خاکیان و زمینیان زیستند و همچون شمعی اطراف خود را متجلی کردند، هرکدام به نحوی راه حق را نشان دادند و با نثار خون خود درخت انقلاب را آبیاری کردند. آری هرکه راه حضرت زینب را برگزیند آسمانی می شود و در راه حق به جاودانه ها دست می یابد. در جمهوری اسلامی سالروز میلاد خجسته این حضرت را به نام روز
پرستار جشن می گیرند و علت نام گذاری این است که حضرت زینب پرستاری امام زمانش حضرت زین العابدین علیه السلام و دیگربیماران و مصیبت زدگان اهل بیت را برعهده داشت، و ضمن این که رسالت مهم نگهداری و تبلیغ از نهضت حسینی را به خوبی انجام داد، از پرستاری
بیمار کربلا نیز با تحمل آن همه سختی ها و ناملایمات، آنی فروگذار نبود و تا آخرین رمق دین خود را به مکتب و رهبرش ادا کرد. پرستاری شغلی پر از عشق همراه با سختی های فراوانی است و امروز که کرونا شیوع پیدا کرده است به جرات می توان گفت یکی از سخت ترین شغل های دنیا به شمار می آید آنچنان که رهبر انقلاب می فرمایند: پرستار، فرشته رحمت بیمار است. این یک تعبیر واقعی است. به هیچ وجه مبالغه آمیز نیست. هم با جسم بیمار سر و کار دارد هم با روح بیمار. در مورد جسم بیمار پرستار در واقع شریک و همکار و مددکار پزشک است. بخش مهمی از کار بهبودی جسمی بیمار را پرستار انجام می دهد. در مورد ارتباط با روح مریض، پرستار در واقع غمگسار و نوازشگر و آرامش بخش مریض است. پرستاران هم به جسم بیمار کمک می کنند و بهبودی او را سرعت می بخشند و امکان پذیر می کنند در مواردی و هم اینکه جان او را روح او را اعصاب او را آرامش می بخشند با یک لبخند، با یک حرف گرم، با یک حرکت مهربانانه، احساس خوبی را در بیمار به وجود می‌آورند و در روح او اثر می گذارند. انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه:
زینب سلام الله
حضرت زینب
فاطمه ع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا
منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۹۷۵۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیت الله جوادی آملی: حرف هر واعظی در مردم اثر نمی‌کند، وگرنه روضه خوانی‌ها و وعظ کم نیست
حضرت آیت الله جوادی آملی گفتند: «حرف هر واعظی در مردم اثر نمی‌کند، وگرنه این همه روضه خوانی‌ها و وعظ کم نیست؛ اما یک آدم داغدیده که حرف می‌زند حرف او در ما اثر می‌کند».
به گزارش شفقنا، این مرجع تقلید در درس اخلاق ۱۳۸۳/۰۶/۱۲ گفتند: «به ما گفتند طلبه‌ها وقتی درس می‌خوانید باید مواظب باشید پر در بیاورید برای اینکه این همه ما آمدیم اینجا فراشی کردیم برای شما پر پهن کردیم برای اینکه شما درس بخوانید؟ برای اینکه لمعه و اصول فقه بخوانید؟ یا نه، پر در بیاورید. این اولین پیام.
روحانی بی پر، دیگر وارث پیغمبر نیست، در استاد معارف هم موفق نیست، در امر به معروف هم موفق نیست در ارگان دیگر هم برود موفق نیست، دو: حالا که پر در آورده چه کار بکند؟ ملائکه می‌گویند وقتی پر در آوردی باید پرواز بکنی سه: کجا پرواز کنی؟ مثل این مرغ‌ها که به طمع طعمه از راه‌های دور می‌آیند تالاب‌های شمال به دنبال تالاب بگردی می‌شوی همین آخوند معمولی یا نه، پر در بیاور از طبیعت به ماورای طبیعت؛ پر در بیاور از دنیا پر بکش نه در دنیا نه تالابی فکر بکنی آن وقت این کشور می‌شود امام؛ آن وقت این جوان‌ها شیفته او می‌شوند هر آخوندی همین طور است!
اساتید معارف راهشان این است، ما راهمان این است امر به معروف و نهی از منکر راهمان این است باید پر در بیاوریم، یک؛ پرواز بکنیم، دو؛ از طبیعت به ماورای طبیعت، سه؛ مریدبازی این مشکلی را حل نمی‌کند هیچ جا مشکلی را حل نمی‌کرد چه اینکه حالا بخواهد حل بکند این راه ما است آن وقت چنین آدمی می‌شود جانشین پیغمبر.
جریان «سَلْمَانُ مِنَّا أَهْلَ الْبَیت» که مخصوص سلمان نبود. این درباره بسیاری از مرد‌ها و زن‌ها اتفاق افتاده بعضی از بزرگان قم را حضرت فرمود: «مِنَّا أَهْلَ الْبَیت» بعضی از زن‌هایی که شایسته علم بودند فرمود: «مِنَّا أَهْلَ الْبَیت»؛ منتها حالا درباره سلمان شهرت پیدا کرده است….»
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»